خاطرات یک درخت...

خاطرات یک درخت...

حس نوشته هایم...
خاطرات یک درخت...

خاطرات یک درخت...

حس نوشته هایم...

همه افسانه

 

چون پیر مغان دید که مستسقی آبم  

 

بنمود پیاپی دو ســـــه پیمانه شرابم 

   

تا حشر خــــــراب از اثر باده‌ی نـــابم  

 

نبود بـه کسی حـــال سؤالات جـوابم
 

 جز با می و میخانه 

 

 

پ ن : 

چون از اثر باده شــدم بی‌خود ومدهوش
زد مهر سکوتم به لب و گفت که خاموش
گردید سراپـــــای وجودم همه چون گوش
حرف دو جهـــــان از نظرم گشت فراموش
چون بُد همه افسانه 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد