بی میلی مفرط را که شنیدم؛
بُریدم!
از دل نه اما!
پ ن : هنوز هم گاهی سیب می درخشد!
گفت: " من و انکار شراب... این چه حکایت باشد! "
سرودم: " تو که انکار کنی، چاره ی این کار کنی؟
پند من را بنیوش، باده ی این جام بنوش "
سبزی و درخت همواره می رویید... غروب سبز را پر رنگ کرده بود....
من خسته...
آرام چشم فرو بستم....آرام....