زیستن بی تو سخت است؛
آری!
بی تو زیستن سخت است؛
اما ...
اما چه سود!
تو نشان دادی که شایسته عشق ورزیدن نیستی!
و
من
بی عشق
نتوانم!
من مرگ نزدیکانم را باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
باور نمی کنم...
تا به نبودنشان عادت کنم....
عقل آدم رو حرفه ای می کنه ولی نمیزاره لذت ناب ببری،
حس به تو لذت میبخشه اما هر چه که بیشتر رو حسات تکیه کنی،
آماتور و آماتور تر میشی....
حتی تا مرز شکست...
یه آدم حرفه ای از لذت ناب بی بهره ست؛
و
یه آدم احساساتی همیشه در معرض شکسته
.........................
تعادل بین عقل و حس وقتی خیلی سخت میشه که به هر دوی اونها مجهز باشی؛
همیشه پر چالشی؛
چالش قشنگیه!
اما چالشه!