ابر...

مهربان و صمیمی چون ابر

فرو میریزانی

باران درونم را...

......

صدا...

نگاه...

           ... تبلور خط ممتد آرامش ...

و

تعجب های زیبا!

سزای عشق

این همه عشق را

یک بوسه سزا نیست؟!

دختر بابای قصه ها...

حیف از سکوت بانو،

دختر بابای قصه ها!

جزتو!

همه گفتند جز تو!

بی تاب ترین

... بهار سبزمان می گذرد...

غنچه ها بی تاب شکفتنند،

آسمان صاف و آبیست،

خاک بود،

نور هست،

آب نیست...

بی تاب ترین قطره هاییم...

پی نوشت: فقط آیینه